Arthur Japin - Wat stilte wil
Roman
Zingen is Anna's grote geluk.
Zij heeft de stem, het talent en de ambitie, maar een carrière als zangeres is voor een meisje uit haar milieu eind negentiende eeuw ondenkbaar.
Met de opkomst van de vrouwenbeweging, het Palingoproer in de Jordaan en de oprichting van het Concertgebouw breekt echter een nieuwe tijd aan.
Gesterkt door de eigenzinnigheid en vrijheidszin van schrijvers als Kloos, Verwey,
Van Eeden en Van Deyssel, in wier entourage zij terechtkomt, durft Anna haar eigen weg te gaan.
Zij oefent in stil verweer haar stem en zet, als onafhankelijke vrouw, haar eerste eigen stappen in de muziek en de
liefde.
Dan blijkt dat zij buiten de macht van haar familie heeft gerekend . . .
- 'Een meesterwerk. Punt.' – Algemeen Dagblad
- 'Een sensitieve roman over jezelf mogen zijn.' – Het Parool
- 'Kenmerkend voor het vakmanschap van Japin (…) Hij raakt precies de goede toon en roept een levensecht, rond karakter op. De lezer wil het wel uitschreeuwen!' – HP/De Tijd
- 'Arthur Japin heeft een sublieme negentiende-eeuwse roman geschreven, niet alleen in thematiek, maar ook in opbouw, verteltrant en zelfs woordkeuze.' – Susans Leesclub
- 'Heerlijk en toepasselijk archaïsch taalgebruik. (…) Hij beschrijft haar tere, fladderige en onzekere ziel treffend. (…) Subtiele en vileine humor (…)
geeft de nodig lucht.' – De Telegraaf
- 'Een prachtig boek. (…) Japin schildert een aangrijpend portret van een getalenteerde, getormenteerde vrouw.' – Het Friesch Dagblad
- 'Wat stilte wil' biedt een geslaagd tijdsbeeld en een mooi portret van een vrouw die nimmer de kans kreeg te zijn wie zij wilde zijn.' – Gooi- en Eemlander