Sarah Domogala - Trouw

aan mijn man en zijn minnares

Autobiografie

Sarah Domogala doorbreekt het taboe van ontrouw binnen het huwelijk.

In twee moedige brieven, één aan haar man en één aan zijn minnares, vertelt ze hoe de liefde verder gaat na het verraad.

Op verrassende en ontwapenende wijze zoekt ze haar weg in het vrouw-zijn, het ouder worden en het moederschap.

Radicaal eerlijk, spiritueel en in beeldschone taal zet ze aan tot nadenken over wat het betekent om werkelijk lief te hebben, te vergeven en jezelf te zijn in een relatie én in een wereld die steeds opnieuw verleidt om jezelf ontrouw te zijn.

Voorwoord

Ontrouw.

Ik kan je misschien niet vertellen wat het betekent, maar ik kan je wel vertellen wat het voor mij betekend heeft.

Vier jaar geleden spatte ons huwelijk uit elkaar.
Als mensen me vragen hoe het zover gekomen is, dan weet ik niet wat ik moet zeggen.
Ik mompel iets over te veel bij elkaar weg zijn, over kleine kinderen, een midlifecrisis.

We waren zo gelukkig samen.
Twee knappe, jonge mensen, allebei succesvol regisseur, die hopeloos verliefd werden, deden waar ze van droomden, veel reizen, die twee wolken van kinderen kregen.

We hielden vol overgave van elkaar, dat is wat ik zeg.
We benutten de beste jaren van ons leven, hielden van avontuur, woonden op een afgelegen berg in Frankrijk en zeiden zo vaak tegen elkaar hoe goed we het deden, hoeveel geluk we hadden, hoe trots we op elkaar en op onze kinderen waren.

Ik zeg dat er geen tekenen waren dat er iets mis was, tot het misging.

Maar terwijl ik dit zeg, weet ik dat het niet klopt.
Het klinkt incompleet.
Het klinkt als iets wat ik mezelf probeer te vertellen om de verantwoordelijkheid van wat er gebeurd is af te schuiven.

En misschien is dat wel precies het geval

• 'Prachtig autobiografisch debuut.' - De Volkskrant 
• 'Persoonlijk en krachtig boek.' - Happinez
• 'Komt binnen als een bom. Aangrijpend, heftig en herkenbaar.' - Boekhandel Paagman, Boek van de maand
• 'Domogala verdient een staande literaire ovatie. ****' - Hebban