Edward Multon - Trommen van het oerwoud
Thriller
Fragment
. . .
"Prima! " gnuifde de kleine sergeant, "daar kunnen ze zich een poosje mee amuseren!
En nou de barricade!
Denk er om dikke, het moet snel en krachtig geschieden.
Herrie gaan
we nu toch maken.
Alleen geen twee of meer trappen!
In één stormaanval moet je die dikke deur rammen! "
"Een peulenschil," mompelde Darrieux, "als je maar een beetje wil bijlichten.
Ik moet mijn afstand kunnen
nemen."
"Natuurlijk! "
Ze keerden terug, terwijl La Fayette de ronde lichtvlek van zijn zaklantaarn op het hout richtte.
Op zes passen van de deur bleef Darrieux staan.
"Jullie een beetje uit de flank! " gromde hij, "voor de brokken! "
Hij haalde demonstratief zijn broekriem wat hoger op en stak zijn revolver weg.
"Gereed? "
"Wat mij betreft wél! " giechelde La Fayette.
"Daar gaat ie dan! "
De dikke nam zijn aanloop.
Twee, drie vlugge stappen, dan
een woeste sprong, waarbij hij zijn volle gewicht tegen de deur
wierp!
Er volgde een ontzettend gekraak, dat in de stille gang honderdvoudig versterkt werd!
De deur spleet letterlijk in
twee helften!
Een deel bleef in de scharnieren hangen, het andere
vloog met Darrieux naar binnen en scheen op breekbare waar terecht
te komen, want de daverende slag, waarmede het hout neerkwam, ging vergezeld van een klaterend gerinkel, dat enige seconden
lang aanhield.
Achter elkaar doken La Fayette en O'Brien hun makker na.
"Licht! " snauwde de kleine sergeant.
Zijn zaklantaarn schoot heen en weer, zoekend naar de schakelaar, die zich
ergens bij de deurpost moest bevinden.
"Ha! "
Een snelle beweging en het vertrek was opeens helder
verlicht door een kristallen kroon, waarvan de overgebleven resten nog
wild schommelden.
Ze hielden zich echter niet op om de kamer, die in ieder
geval géén slaapvertrek was, in ogenschouw te nemen.
Een andere deur, tegenover hen, bleek niet gesloten.
Darrieux
had deze al opengerukt, waardoor ze in een ruime vestibule kwamen.
"Eén, twee, drie deuren! " siste La Fayette.
"Snel jongens! "
O'Brien vond een tweede schakelaar, doch Darrieux had reeds met een geduchte trap de eerste deur, die afgesloten was, naar binnen geschopt.
Een langgerekte gil volgde op die gewelddaad.
"Terug! " snauwde La Fayette, "dat is vrouwvolk!"
. . .