Edward Multon - Stad in het duister

Thriller

Fragment

. . . . . . . . . .
Auto's stopten met gekrijs van plotseling vastgrijpende remmen en één van de geschrokken automobilisten draaide met zeldzame tegenwoordigheid van geest een bermlamp in de richting van de vluchtende man, zodat hij opeens een prachtig doelwit vormde voor de hem achtervolgende politieman!

Doch vóór deze daar gebruik van had kunnen maken, wendde hij zich razend vlug om en zond drie schoten af in de lichtflits van de auto!
Met een kletterend geluid vloog de lamp in stukken!
De bestuurder van de auto gaf een gil en omklemde zijn onderarm, die doorboord was door een kogel.

Brigadier Wells zwenkte haastig enkele passen naar links.
Als de kerel zó zuiver schoot, werd het oppassen!

Hij, Wells, was getrouwd en had vier kinderen, evenals Joe Gibbons, wiens lichaam thans omringd werd door van alle kanten toesnellende mensen.
Het had geen zin zich óók dood te laten schieten.

In de verte klonken meerdere fluitsignalen en kort daarop het geloei van een sirene.
Van Manhattan Place naderde in volle vaart een patrouillewagen!
Vanuit de richting Columbus Monument kwam er óók een en vloog met een honderd kilometer vaart over het natte asfalt.
Men hoorde het gieren van de banden!

Brigadier Wells bleef staan.
De vluchteling was verdwenen tussen de lichte en donkere vlekken van het doorweekte park. Iemand slaakte een kreet van schrik, toen een grote booglamp plotseling uitging en direct daarop een tweede werd gedoofd.

"Hij heeft de lampen kapotgeschoten!"
Een man schreeuwde de woorden uit, doch zijn waarschuwing dreef weg op de wind.

Kort daarop was er een oorverdovend rumoer van remmende auto's.

Politiemannen sprongen eruit en verspreidden zich over het trottoir.
"Hij heeft Joe Gibbons neergeschoten en is het park ingevlucht!" lichtte brigadier Wells hijgend een collega in.
"De lamp van een auto schoot ie óók kapot en daarna nog twee straatlantaarns tussen de bomen. Het laatste zag ik 'm naar rechts lopen, het struikgewas in!
Hij kan onmogelijk ver uit de buurt zijn, want hij liep door.'

Bevelen vlogen over en weer.
Een driftige inspecteur gaf vier met machinepistolen bewapende agenten opdracht het park in oostelijke richting te doorzoeken.

Jullie," vervolgde hij, zich tot enige anderen wendend, "maken daarbij een omtrekkende beweging, maar schiet niet op elkaar, want we gaan de hele boel uitkammen, óók vanaf de oost- en noordzijde!"
. . . . . . . . . .