Noortje Brink - Onder druk

Golfslag - Deel 1

Thriller

• Met 'Golfslag' zet Noortje Brink een ijzingwekkende thrillerserie neer.

De zesdelige serie volgt Vera Jonkers, een succesvolle thrillerschrijfster die bedreigd wordt.

In de eerste aflevering van 'Golfslag', 'Onder druk', schrijft Vera aan een tweede boek.
Haar debuut was een doorslaand succes.
Duizenden fans lazen over de door haar bedachte seriemoordenaar die zijn slachtoffers altijd een doosje roze lelieblaadjes toestuurt voordat hij aanvalt.

Nu voelt Vera een enorme prestatiedruk die het schrijven in de weg zit.
Sterker nog: de stress maakt haar angstig en ze voelt zich onveilig.
Dat haar ex Robert haar nare berichtjes stuurt, helpt daarbij niet.

Vera's uitgever wijst haar op een schrijfretraite aan de Costa del Sol.
Ze twijfelt of ze moet gaan, maar dan loopt de situatie in Nederland uit de hand . . .

Fragment

( . . . )
'Waarom doe je dit?'
Het antwoord was een harde por in haar rug. 

'Lopen, zei ik.
Lopen.'

Toen ze niet in beweging kwam, kreeg ze zo'n harde duw dat ze struikelde.
Met haar handen viel ze op de vloer, haar hoofd kwam op de rand van het bed terecht, gelukkig op het matras in plaats van op het metalen frame.

Een zoete geur kringelde plagerig in haar neus.
Bedwelmend was het.
Misselijk werd ze ervan, hondsberoerd.

Niet aan denken.
Ze moest zich hiertegen verzetten: niet beseffen wat die geur betekende, de deur niet op slot laten gaan.
Nu had ze nog een kans, nu kon ze nog wegkomen.

Snel keek ze om zich heen, schatte in of het haar zou lukken.
Ze had maar één kans om hier levend vandaan te komen.
Eén.

'Sta op,' klonk het achter haar.
De gemene stem was vervuld van gekte.
'Sta op.
Nu!'

Ze klemde haar vingertoppen om de bedbodem, trok haar benen onder zich en zette zich schrap.
Haar blik gleed naar de deur die nog halfopen stond.
Een paar passen maar.
Een paar passen en dan was ze veilig.

'Ik... zei... sta op.'
In elk woord doorklonk de dreiging.

Zo snel ze kon kwam ze in beweging: ze trok zich op, kwam overeind, zette een pas vooruit, nog één en nog één.

Dit was de enige kans die ze had.
( . . . )