Leopold Vermeiren - In de leeuwenkuil

Jeugd

Fragment

Kapitein Rivaldi en zijn twee boogschutters begonnen het warm te krijgen.
Een van de brandende pijlen, door de Turken af geschoten, was in een bosje droog gras terechtgekomen.
Dat was in brand geschoten.

Ons drietal lag ongelukkig vlak in de nabijheid.
De wachters op de muren hadden hen dan ook weldra in het oog gekregen en zonden hun een tiental pijlen als ongevraagde welkomstgroet.

We zullen het warm krijgen, duivelde Rivaldi.
'Kom, recht kerels, schiet enkele pijlen af, zodat die lelijke bruingezichten daarboven dekking moeten zoeken!'

Ja, ja, maar dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Een tweede vlaag pijlen kwam reeds naar omlaag.

'De hemel zij dank, het zijn maar gelegenheidsschutters!' riep een van de manschappen.

'Zwijgen!
Leg het niet uit, schieten moet je!' donderde de kapitein . . .