Judith Perrignon - Hij was mijn broer

de laatste 6 maanden uit het leven van Theo van Gogh 

Historische roman

Dit boek brengt twee data met elkaar in verband.
Het begint en eindigt met de dood:
Vincent van Gogh wordt begraven op 30 juli 1890, zijn broer Theo sterft zes maanden later op 25 januari 1891.

Vincents dood vergt van Theo die ziek is, zijn laatste krachten.
In zijn Parijse appartement richt hij een overzichtstentoonstelling van Vincents werk in.
De diepbedroefde Theo heeft zijn broer niet kunnen redden, maar hij redt wel de schilder.
Diens schilderkunst zal voor hem blijven spreken.

Op de begrafenis heeft Theo het woord moeten laten aan dokter Gachet.

"Ik stamelde wat bedankjes, niets meer dan dat, vergeef het mij.
Dokter Gachet heeft het op zich genomen.
Hij heeft het belangrijkste verteld: dat je een eerlijk man was, een groot kunstenaar, dat je in je leven maar twee doelen had, de mensheid en de kunst, en dat het de kunst was die je boven alles lief had, en die je nog in leven hield.
Ik, de eenvoudige handelaar in gestorven schilders en te weinig in levende, ik weet niets van die voorspelling.
Hij was mijn broer, had ik eraan toe willen voegen."

• Theo van Gogh ervoer de dood van zijn broer Vincent als een amputatie. De achtergeblevene spreekt over zijn broer, over hemzelf en over hun band - Le Point
• Een tragische liefdesgeschiedenis over een man die krankzinnig wordt door de dood van zijn broer - Point de Vue
• Judith Perrignon hergeeft Theo de stem én de plaats die de legende overvleugeld - Psychologies Magazine