Anke de Graaf - Er zijn zovele wegen

Het bewogen leven van een jonge vrouw.

Roman

Fragment:

[...]
Vader was anders.

"Ik steek geen preek af over de huissleutel in je koffer, Els,' had hij gezegd, 'maar ik wil wel even met je praten.
Weet je wat heel moeilijk is voor een mens?
Eerlijk zijn tegenover zichzelf en zijn verstand gebruiken.
Zal je daaraan denken?
Eerlijk zijn tegenover jezelf en je verstand gebruiken.

Als er problemen zijn en die komen er beslist, denk dan aan mij.
En probeer eerlijk tegenover jezelf te zijn.
En denk goed na.
Gebruik je verstand.

Het is zo verleidelijk de stem van je gevoel, van je hart te volgen, maar o, het is zo gevaarlijk.
Voor je het weet zit je in de moeilijkheden.
Moeilijkheden, die je misschien had kunnen voorkomen als je nagedacht had.
Ik bedoel hier vooral de omgang met jongens en mannen.

Je gaat nu naar de stad.
Je zult daar mannen ontmoeten.
En ze kunnen zo mooi praten, zo verliefd zijn, zo . . . enfin, je weet het wel.

Maar wees eerlijk tegenover jezelf en als er een avond komt waarop je hart overloopt van liefde, ja heus Els, kijk me maar niet zo vreemd aan omdat ik dit tegen je zeg, die avond komt er.
Het is misschien mal dat een vader zoiets tegen zijn dochter zegt, maar je weet dat moeder over deze dingen niet praat.
En ik wil dat je gewaarschuwd bent.
Niet alle mensen zijn zo eerlijk als wij, zo oprecht tegen je.
Denk daar goed aan.

Het is misschien een jongen die je allang kent of het is je chef of . . . of weet ik veel wie, maar denk dan aan mij, Els, en gebruik je verstand!
Kap het af!
Denk na!"
. . . 

Martin.
Ze had hem vier maanden geleden voor het eerst gezien toen ze op het kantoor van Van Tienen kwam . . .
[...]