Sinclair Lewis - Babbit

Roman (?)

Drooglegging
George F. Babbit woont met vrouw en drie kinderen in het fictieve Amerikaanse stadje Zenith, in de wijk Floral Heights, een stralend voorbeeld van suburbia zoals dat een eeuw geleden gestalte begon te krijgen dankzij een groeiende middenklasse, voortgezweept door modernisering en industrialisatie.

Een nieuwe wereld met keurige tuinen, geasfalteerde highways, houten carports, slaapveranda´s met eersteklas kwaliteitswekkers en gestroomlijnde automobielen met verzilverde sigarettenaanstekers: materialisme maakt gelukkig en houdt de economie gezond.

Welvaart, blikvoer, wasmachine en vaatwasser brengen vrije tijd, en die wordt doorgebracht in de bioscoop, op de golfbaan of in de danszaal - inclusief jazz maar zonder drank (want de drooglegging heerst).

George heeft met zijn schoonvader een succesvol makelaarskantoor opgebouwd, is getrouwd met een degelijk 'vrouwtje' waar hij nooit echt van gehouden heeft, en zijn kinderen ontpoppen zich tot, de een na de ander, lastige pubers.

George luncht op de Athletes Club en is lid van de Boosters, een Roteray-achtig old-boys network waar ondernemers en zakenlieden elkaar erefuncties en zakelijke voordeeltjes toeschuiven.

Hij verwerft enig aanzien met even oppervlakkige als meeslepende redevoeringen pro een gezonde ondernemersgeest en contra socialistische arbeidersknuffelarij.

Zijn prestige stijgt verder als hij zitting neemt in het kerkbestuur, en de zondagsschool nieuw leven in blaast, onder meer door een public relations manager in te huren.

Belangrijke bijvangst: de sociale netwerken waar hij zich in beweegt leveren hem de geldschieters en voorkennis op voor lucratieve deals.

Scènes en schakels
Minder geslaagd is het boek als roman.

Babbit ontrolt zich als een reeks scènes - een dag uit het leven van een makelaar, een natuurvakantie in Maine, een lunch op de club, een spreekbeurt op een congres, een dinertje thuis, een schimmige grondtransactie, en een lunch op de Atletes Club met hoog oplopende discussie over de verfoeilijkheid van stakingen.

Om maar wat te noemen.

De lezer ontmoet een nieuwe mensensoort in zijn nieuwe biotoop en ieder hoofdstuk is eerder een minirapportage dan een noodzakelijke schakel in een voortschrijdende ontwikkeling - van wat of wie dan ook.